نقل و قولی است که در زمان پهلوی بدلیل قیام های آزادیخواه وخیزش های بختیاری در سراسر خاک بختیاری در یکسری جنگ وگریزهایی که در بیرگان و دشتک آلیکوه اتفاق افتاده بود و ادامه ی این درگیری ها به دشتک کشیده شد اکثر خوانین بختیاری به دلیل شرکت در این قیام ها در منطقه ی دشتک اسیر ودر بند شاه بودند بدون اینکه امیدی برای رهایی شدن داشته باشند اما در این اوضاع بهرانی مردی بزرگ و تیراندازی کبیر از ایل شهنی به داد انها رسید این مرد نام اشنا کسی نبود جز کلانتر پر آوازه بختیاری مردی از دیار زاگرس آفتح الله خان تاجدیوند شهنی
نقل است از بزرگان دشتک موقعی که نیروهای حکومتی مورد شبیخون قرار گرفتند انگار که یک لشکر با تجهیزات فراوان به انها حمله کرده است اما نه لشکری در کار بود ونه اوردی تنها یک نفر بود اما مانند لشکر تکنفره در سنگر قرار گرفت و نیروه های دولتی را در هم کوبید و حدود بیش از۱۰۰ نفراز انها را مورد هدف قرار داد و بقیه نیروه های دولتی هم پا به فرار گذاشتند و در نهایت باعث ازادی خوانین و پابرجا ماندن و ادامه ی قیام شد